We willen jong blijven – koste wat kost
Wat zou jij betalen om tien jaar jonger te zijn? Uit nieuw onderzoek blijkt dat Nederlanders er gemiddeld 12.500 euro voor over hebben om fysiek tien jaar jonger te zijn. Vooral dertigers en veertigers tasten diep in de buidel: zij noemen bedragen tot 26.000 euro. Mannen zelfs meer dan vrouwen.
Het laat zien hoe groot onze behoefte is om de tijd terug te draaien. We doen er alles aan om ouder worden uit te stellen – van supplementen en botox tot sport, diëten en verjongingsroutines. Maar waarom vinden we het eigenlijk zó moeilijk om ouder te worden?
De eeuwige drang om jong te blijven
In onze cultuur wordt jong vaak gelijkgesteld aan fris, vitaal en aantrekkelijk. Oud worden, dat schuiven we liever voor ons uit. We lijken steeds meer te leven met het idee dat gezond oud worden geen vanzelfsprekendheid is, maar een verplichting.
Toch is het gek: we willen allemaal oud wórden, maar niemand wil het zíjn. We vieren jeugd, maar niet de levensfase die daarna komt. En dus smeren, slikken en zweten we om maar niet “oud” te lijken.
Waarom ‘oud’ vaak voelt als een scheldwoord
Volgens De Correspondent komt dat door iets wat psychologen ‘leeftijdsgroep-dissociatie’ noemen. Naarmate we ouder worden, voelen we ons mentaal jonger dan we zijn – een natuurlijke reactie op de negatieve beelden die aan ouderdom kleven.
Wie ouder wordt, wil zich niet associëren met “die groep”. Want “oud” klinkt nog steeds alsof het gelijkstaat aan traag, hulpbehoevend of niet meer relevant. En dat doet iets met hoe we naar onszelf kijken. Veel mensen vermijden het woord “oud” liever helemaal – alsof het iets is wat je niet wilt worden genoemd.
Oud is niet wat het vroeger was
Het vreemde is: mensen worden ouder dan ooit. We leven langer, gezonder en vitaler. Maar in plaats van dat te vieren, worstelen we met het idee dat ouder worden iets is om te verbergen.
In andere culturen is dat anders. In India en Ghana geeft ouderdom juist status; senioriteit wordt er gezien als wijsheid. In Nederland daarentegen worden vijftigers op de arbeidsmarkt afgeschreven en krijgen ouderen opmerkingen als “ouwe lul” naar hun hoofd. Het is een vorm van leeftijdsdiscriminatie – ageism – die diep in onze samenleving zit.
De prijs van eeuwige jeugd
Van botox tot nachtcrèmes met bizarre ingrediënten: wereldwijd gaat er jaarlijks ruim 50 miljard dollar om in de anti-agingindustrie. Maar het is maar de vraag of die producten écht werken – of dat ze vooral inspelen op onze angst om ouder te worden.
Misschien draait het verlangen naar “jonger zijn” niet om rimpels of grijs haar, maar om iets anders: controle houden, relevant blijven, meedoen. Dingen die we kwijtraken zodra we ouder worden een probleem maken in plaats van een fase.
Wat we kunnen leren van 100-plussers
In het onderzoek waren er talloze honderdplussers die fysiek kwetsbaar zijn, maar mentaal verrassend vitaal. Ze hebben humor, veerkracht en een opvallend optimisme.
Onderzoek naar die groep laat zien dat geluk op latere leeftijd vaak juist toeneemt. De zogeheten U-curve van geluk toont dat mensen rond hun vijftigste het minst gelukkig zijn – daarna stijgt het gevoel van voldoening weer gestaag.
Met de jaren komt niet alleen meer ervaring, maar ook meer rust, acceptatie en relativering. Misschien is dat de echte winst van ouder worden.
De echte vraag
We kunnen tienduizenden euro’s uitgeven aan rimpelcrèmes, pillen of behandelingen. Maar misschien is de betere investering: leren zien dat ouder worden niet het einde is van iets, maar het vervolg.
Wie zijn ouderdom omarmt, blijft jong van geest – zonder er een cent aan uit te geven.
- De Correspondent, Metro Nieuws, de Volkskrant
- Canva