In 2016 startte Giselle Habraken met haar succesvolle Brandt. Sindsdien maakt ze samen met haar team jaarlijks tienduizenden kaarsen van soja- en koolzaadwas. Tot ze in 2022 jaar opeens ziek werd. Het bleek een hersentumor te zijn. “Ik kreeg veel foto’s van mensen die een Brandt-kaarsje voor me brandde.” Inmiddels hebben we helaas afscheid moeten nemen van Giselle. Het team van Brandt zet de kaarsenmakerij voort, als een eerbetoon en in herinnering van haar werk. In 2023 spraken we Giselle over het avontuur dat Brandt is.
Fijn om te weten: sojawaskaarsen branden 30 tot 45 procent langer dan paraffinekaarsen. Kaarsen van koolzaadwas branden schoon; de enige roet die vrijkomt is afkomstig van het katoenen lont. Daarnaast bloeit koolzaad al vroeg in het voorjaar, wat fijn is voor de bijen die de winter hebben overleefd. Neem ook een kijkje op brandtkaarsen.nl.
De start van het avontuur
Aan de rand van Utrecht, in een voormalige drukkerij, staat het atelier van Brandt. Een ruimte met een grote smeltketel en lange tafels vol kaarsen in allerlei verschillende stadia. In 2016 startte Giselle Habraken haar bedrijf nadat ze in New York het ambacht van kaarsen maken ontdekte. “Na mijn studie Integrale veiligheidskunde zat ik een tijdje thuis zonder werk, terwijl ik me suf solliciteerde”, vertelt Giselle. “Toen een vriendin uit Amerika bij me op bezoek kwam, nam ze als cadeautje een kaars voor me mee die gemaakt was door een vriendin van haar uit New York. In een opwelling vroeg ik of die vriendin soms hulp nodig had. Ik was zo toe aan even iets anders.”
Samen met haar vriend vertrekt Giselle voor een maand naar New York. Ze vindt het kaarsen maken zo geweldig, dat ze bij terugkomst in Utrecht start met Brandt. De rest is geschiedenis; haar kaarsen zijn een succes, met meer dan tachtig verkoopplekken in Nederland, maar ook in België, Luxemburg, Noorwegen, Duitsland en Zwitserland. “Met mijn kaarsen bied ik een milieuvriendelijk alternatief voor gewone kaarsen. In plaats van parafine gebruiken we bij Brandt alleen natuurlijke soja- en koolzaadoliewas voor het maken van de kaarsen. Verder maken we de lontjes zonder lood en zink en zijn de kaarsen vegan. De glazen potjes kun je hergebruiken, de etiketten en doosjes zijn van gerecycled papier en landbouwafval en de meeste kaarsen uit de collectie zijn plasticvrij.”
Leven aan zijden draadje
“In oktober 2022 ben ik geopereerd aan een agressieve tumor in mijn hoofd.” Gek genoeg was ze blij toen die tumor ontdekt werd. “Het was een enorme opluchting! Ik was al een half jaar ziek, had enorme hoofdpijnen en moest vaak overgeven, maar tijdens het eerste onderzoek die ik in juni in het ziekenhuis onderging werd niets gevonden op de scan. Achteraf bleek de tumor te zijn gemist. Ondertussen bleef ik me ellendig voelen. Het werd zelfs zo erg dat ik mijn tante moest bellen om te vragen of zij Otis, ons hondje, wilde uitlaten, toen mijn vriend een paar dagen van huis was. Toen mijn tante me zag, schrok ze. ‘Zo kan het niet langer’, zei ze en ze belde mijn vader. Samen brachten ze me linea recta naar het ziekenhuis. Toen ging het balletje eindelijk rollen. Er werd nogmaals een scan gemaakt, waarop de tumor wel gezien werd: een zeldzame, agressieve variant die eigenlijk alleen bij kinderen voorkomt. Haha, blijkbaar ben ik nog zo jong van geest dat hij zich bij mij thuisvoelt!”
Geuren van Europa
Twee operaties volgen tijdens de drukste periode van het jaar voor een kaarsenmaker; november en december. Daarna nog ruim negen maanden bestralingen en chemotherapie. “Gelukkig had ik mijn team net daarvoor voorbereid om het een poosje zonder mij te stellen, omdat ik samen met mijn vriend een lange fietsreis wilde gaan maken rond de Baltische zee. Een jaar eerder fietste ik van Griekenland naar huis, door de Balkan. Met mijn vriend fietste ik naar het Zwarte Woud en met mijn vader in Schotland. Uit die bijzondere fietstochten is de Nomad Collectie ontstaan, waarbij de kaarsen in lichtgewicht blikjes gegoten zijn, zodat je ze makkelijk mee kunt nemen op reis. Als je op de fiets zit, ruik je alles waar je doorheen fietst. Die geuren heb ik proberen te vangen in deze collectie. Het is een soort ode aan Europa geworden. Met de oranjebloesem van Griekenland, jasmijn en rozen van de Toscaanse tuinen en kamille van Bosnië. Dankzij die reisplannen, lag er dus een draaiboek klaar om mijn afwezigheid op te vullen toen ik het ziekenhuis in moest. Al was het evengoed enorm druk, want het ambachtelijk maken van kaarsen is heel arbeidsintensief: de lontjes moeten op maat geknipt worden en stuk voor stuk bevestigd worden aan een metalen voetje. Daarna moeten de voetjes op de bodem van de potjes worden vastgelijmd en met een wasknijper omhooggehouden worden. Pas dan kan de gesmolten was erin gegoten worden. Daarna begint het proces van etiketten plakken en verpakken. Gelukkig sprongen vrienden en familie bij om te helpen. Zelfs mijn opaatje van 93 heeft lontjes staan knippen om alle bestellingen toch de deur uit te laten gaan, terwijl ik in het ziekenhuis lag.”
Groot avontuur
Gelukkig gingen de operaties en de behandelingen goed. “De tumor kromp, maar waarschijnlijk zal hij nooit helemaal verdwijnen. Hoe het verder gaat, is onvoorspelbaar: hij kan jaren stil blijven, maar ook opeens gaan groeien. Dat weet niemand. Daarom zal ik waarschijnlijk de rest van mijn leven elke drie tot vier maanden op controle moeten komen in het ziekenhuis. En ja, dat is onzeker, maar ik ben en blijf een avonturier; met het starten van Brandt, mijn fietstochten. Ernstig ziek worden, is op een gekke manier ook een mooi avontuur. Zo heb ik dankzij mijn ziek zijn, ontdekt hoeveel lieve mensen ik om me heen heb die mij willen helpen. Ook ben ik – toen ik tijdens mijn herstel alleen op therapeutische basis kon werken – begonnen met het aanleggen van een bijentuin. Het ziek zijn, heeft me dus al nieuwe dingen gebracht. Ook op werkgebied. Voorheen zag ik mijn kaarsen vooral als luxeproduct, maar tijdens mijn ziekbed kreeg ik steeds foto’s toegestuurd van mensen die een Brandt-kaarsje voor mij brandden, om mij positieve energie te sturen. Dat deed me realiseren dat kaarsen branden veel meer is dan alleen gezelligheid creëren. Het is ook een moment van bezinning. Dat inzicht zorgt voor nieuwe inspiratie. Ik probeer er dus de lol van in te zien.”
Nieuwe energie
“Als ik in de studio bij Brandt ben, raak ik snel vermoeid doordat er zoveel mensen heen en weer lopen. Als het me teveel wordt, ga ik naar buiten om sportoefeningen te doen of te mediteren. Dat helpt. Ook luister ik vaak naar de podcast van Vroege Vogels, dan ben je echt even in de natuur. Of ik wandel met Otis door de bossen bij mijn ouders. Binnen Brandt loopt dan ondertussen alles gewoon door. Het is inmiddels een soort familiebedrijf geworden: mijn tante en schoonmoeder werken er en mijn vriend heeft mijn rol als kapitein van het schip overgenomen en zijn eigen werk tijdelijk op een laag pitje gezet. Verder zorgen Moos, hoofd productie, en Luna, dat de productie op gang blijft. Dat alles gewoon doordraait zonder mij, is fijn om te weten. Als de tumor wegblijft, wil ik ook weer samen met mijn vriend op de fiets stappen, om alsnog het rondje om de Baltische zee te fietsen. Daarom doe ik elke dag trouw mee met Duco en Olga van Nederland in Beweging en ben ik begonnen aan een fysiek revalidatietraject. Op naar een nieuw avontuur.”
Volg ons ook op Instagram, Facebook en TikTok. Meer Gezondnu? Neem dan een kijkje in het magazine en schrijf je in voor de nieuwsbrief.
