Je lichaam onder de loep, waardoor je inzicht krijg in je gezondheid. Nuttig, omdat je eventuele aandoeningen zo vroegtijdig kunt ontdekken. Maar wil je wel alles weten? Paulien ging voor gezondNU naar het Duitse Rheine en testte een total bodyscan.
Zal ik het doen of toch maar niet? Wanneer ik het mijn huisarts vraag, raadt ze het af omdat het maar een momentopname is. Aan de andere kant heb ik in mijn omgeving veel te maken met tumoren en hartproblemen. Daarom besluit ik het toch te doen. Want als ik niets heb ben ik blij en anders ben ik er tenminste op tijd bij. Ik ga naar het Matthias Spital in het Duitse Rheine voor een total bodyscan.
Prescan
Een beetje zenuwachtig stap ik om half acht in de auto, een paar uur later arriveer ik bij het ziekenhuis. Bij de informatiebalie weten ze direct waar ik voor kom; Prescan. Mijn total bodyscan begint met een MRI. In tegenstelling tot een CT-scan komt er geen röntgenstraling aan te pas. Er wordt gewerkt met een magnetisch veld en radiogolven die tientallen dwarsdoorsneden van mijn lichaam maken. Het zijn net selfies, maar dan van de binnenkant van mijn lichaam.
MRI-scan
Voordat ik de tunnel word ingeschoven, krijg ik duidelijke instructies. Ik krijg commando’s voor mijn ademhaling- adem in, adem uit, adem vasthouden- en een seintje als ik weer normaal mag ademen. Met een rubber ballonnetje in mijn hand verdwijn ik in de scan. Hier mag ik in knijpen als ik eruit wil. Aan het eind van de tunnel is gelukkig licht en ik kan het plafond van de kamer zien. Het is wel even wennen, want het enige wat je hoort zijn hoge en lage tonen. Terwijl ik in de tunnel lig, wordt er ook bloed afgenomen voor een bloedonderzoek. Hier merk ik niets van. Na ruim een half uur word ik eindelijk bevrijd. Tegen de MRI-scan zag ik het meeste op, maar het viel gelukkig mee.
CT-scan
Voor de CT-scan hoef ik niet in een tunnel, maar lig ik onder een ring. Met plakkers op mijn borst wordt de scan gedaan en mijn hart onder de loep genomen. Dit apparaat werkt wel met röntgenstraling, maar dat is nodig om een goed beeld van het hart en de aders te krijgen. Vergeleken met de MRI-scan is dit een fluitje van cent. Na een paar minuten ben ik alweer klaar.
Hometrainer & echo
Mijn hart wordt nog beter bekeken bij het maken van een echo. Ik vind het indrukwekkend om te zien. Ook heb ik bewondering voor mijn hart. Dag en nacht gaat het door, terwijl ik niets in de gaten heb. Na de echo neem ik plaats op een hometrainer, weer beplakt met stikkers. Om de paar minuten wordt mijn bloeddruk bekeken en de fiets zwaarder gezet.
De uitslag- 400 selfies
Aan het eind van de ochtend bekijk ik samen met de radioloog de beelden. Ik ben verbaasd, want zo heb ik mezelf nog nooit gezien. Foto’s van plakjes van mijn lichaam, van bovenaf, van de zijkant en van de voor- en achterkant. Van de uitslag schrik ik een beetje. De cardioloog laat zien dat ik verkalking heb rondom mijn hart. Het is niet iets om zorgen over te maken, maar ik moet het wel in de gaten houden. Ook weet ik nu waar mijn rugpijn vandaan komt, een verschoven wervel. In de auto bel ik mijn man en vertel over mijn belevenissen. “Heerlijk, gefeliciteerd. Als je thuis bent gaan we het vieren, ik maak tapas!”, zegt hij blij.
Een paar dagen later krijg ik ook de uitslag van het bloedonderzoek. Mijn cholesterol is te hoog. Daar krijg ik meteen een natuurlijk middel van rode rijst. Raad ik de scan aan? Ja, want het heeft mij een stukje rust gegeven. En als ik me verveel, kan ik altijd de DVD bekijken met 400 selfies van mijn lichaam!
