Toen Margriet goed nieuws kreeg uit het ziekenhuis, vierde ze dat met een bijzondere fotoshoot. Als boudoir-fotograaf helpt ze nu vrouwen hun eigenwaarde en zelfvertrouwen een boost te geven.
“Het begon met dat ik mij heel erg vermoeid voelde. Zelfs van de auto naar mijn werk lopen was al te ver. Omdat ik vermoedde dat het iets met mijn hart was, klopte ik aan bij de cardioloog. Die zei dat ik gewoon moe was omdat ik net moeder was geworden. In de weken daarna ging het slechter en slechter. Zo erg dat ik besloot naar mijn ouders te gaan voor hulp bij de verzorging van mijn dochtertje van een paar maanden oud. Op een vrijdagochtend voelde ik me zo slecht dat ik zei: ‘Mam, we gaan nu naar het ziekenhuis. Ik laat me volledig binnenstebuiten keren, anders ben ik er morgen niet meer. Dat weet ik zeker.’”
Wie Margriet Hulsker (39) Moeder van Lee Anne Werkt als boudoir-fotograaf sweetboudoir.nl
“Na een bloedonderzoek en looptest maakten ze in het ziekenhuis een echo van mijn hart. De echoscopist dacht dat het apparaat kapot was en haalde een nieuwe om nog een meting te doen. Hij geloofde zijn ogen niet. Ook de cardioloog stond perplex. In een apart kamertje vertelde hij dat mijn hart nog maar een pompfunctie van vijf procent had. Het was de vraag of ik het zou overleven.”
Toekomst
“Uiteindelijk heb ik drie weken in het ziekenhuis gelegen en is er een ICD geplaatst. De kans op hartritmestoornissen was erg groot door de lage pompfunctie die ik had. Ze wisten niet wat de oorzaak van mijn hartfalen was en konden daarom geen behandelplan opstellen. Dat ze niets over mijn toekomst konden zeggen, vond ik heel moeilijk. Ik leefde vol angst en was bang dat elke vorm van inspanning een te grote invloed op mijn hart zou hebben. In die tijd was ik alleen maar bezig met overleven, zorgen voor mijn dochtertje en revalideren. Ik deed niets voor mezelf, maakte me niet meer op en deed geen leuke kleding aan.”
Vertrouwen
“Het vertrouwen in mijn lichaam was ik kwijt en daarmee ook mijn eigenwaarde. Tot ik na drie jaar een goede uitslag in het ziekenhuis kreeg. Mijn pompfunctie was verder omhooggegaan en mijn conditie was heel goed. Er was geen reden om niet positief te zijn. Dat was voor mij de ommekeer: ik wilde het nieuws vieren. Bij een fotograaf boekte ik een boudoir-fotoshoot. Die shoot gaf mij echt een boost. Wauw, hier staat Margriet weer, dacht ik toen ik de foto’s zag.”
Alle tijd
“Door die fotoshoot besefte ik dat ik vast niet de enige vrouw ben die zichzelf in de loop der jaren kwijtraakt. Ik wilde dames laten inzien dat ze moeder van en partner van zijn, maar ook nog steeds zichzelf. Langzaamaan ben ik daarom boudoir-shoots gaan aanbieden. Ik maak niet even snel een paar foto’s, maar neem alle tijd. Tijdens de shoot is er ruimte om over alles te praten, ook over zware onderwerpen als scheidingen en verliezen. Het wordt daarom wel therapie 2.0 genoemd. Als ik na afloop hoor dat vrouwen trots naar de foto’s kijken en meer van zichzelf zijn gaan houden, maakt mij dat blij. Dat is precies waarom ik van mijn passie mijn werk heb gemaakt.”
Fotocredit: Joke Shut
